Dat begint er een beetje op te lijken
Januari 2008. De eerste details beginnen langzaam op hun plaats te vallen. Bijvoorbeeld deze Nederlandse wisselsteller van MK Modelbouwstudio. Er moet nog een likje verf overheen, maar het ding staat er. Uiteraard gaat hij netjes met het wissel heen en weer. Het gewicht moet je wel een handje helpen; de uitslag is te klein om het gewicht vanzelf om te laten vallen. Ik heb begrepen dat het in werkelijkheid niet anders is. Zo'n klein ding als een wisselsteller is in 0 een stuk meer aanwezig van in H0. Hier merk je echt de lol van een grotere schaal.
Er is meer gebeurd. Net voor de feestdagen zijn de vier Nederlandse goederenwagens die ik als bouwkit bij het Nulpunt had gekocht, gereedgekomen. Dat was best een stevige klus, maar het resultaat mag er wel zijn. Ondanks de flinke kou in de garage is het toch gelukt om de wagens daar strak te spuiten. In mijn nieuwe huis misschien toch maar een extra radiator in de garage laten zetten. Een ander project is het bruggetje over de wetering. De ruwbouw is klaar en het geheel kan naar de spuiter. Dan kan ik ook weer verder met de rest van het landschap. Kijk, zo begint het erop te lijken.
Rasse schreden
Februari 2008. De afgelopen weken is er heel wat gebeurd aan het landschap van de eerste paar modules van Buitenlust. Zo ligt de eerste overweg op z'n plek. Het wegdek is ontstaan door fijne basalt split te strooien in natte asfaltverf. Zo krijg je het beeld van het grove asfalt dat je nog wel eens aantreft op secundaire wegen. De Andreaskruizen van de overweg zijn eigen fabrikaat; in schaal 0 kun je zulke zaken niet kant en klaar kopen. Dat klinkt misschien bijzonder, maar het is eigenlijk een klusje van niks.
De brug is klaar. Alleen het water moet nog worden afgemaakt. De ondergrond is al in de juiste kleur geschilderd met acrylverf. Langs de randen komen nog wat rietkragen en dan kan het wateroppervlak worden gegoten met transparante giethars. De spoordijk staat vol met onkruid, struiken en opschietende jonge boompjes. Alles bij elkaar begint er al een lekker Hollands dijkgevoel te ontstaan. Volgende punt op het programma: de gebouwen van de limonadefabriek.
Elektrisch gezien zijn de modules voltooid. Na lang wikken en wegen heb ik besloten om voorlopig gebruik te maken van LocoNet voor terugmelding, handregelaars en andere digitale prullaria. Daar zijn twee redenen voor. Ten eerste hebben bij LocoNet alle modules een eigen adres. Als ik met de modules ga schuiven - en dat gaat zeker gebeuren - houden alle bezetmelders hun nummer, ook al worden ze in een andere volgorde aangesloten. Dit in tegenstelling tot de S88-bus, waarbij de volgorde van aansluiten de nummering van de contacten bepaalt. Ten tweede heb je met LocoNet één bus voor alle randapparaten en dat scheelt heel wat draden doorverbinden tussen de modules. Om het bedraden nog makkelijker te maken heb ik de LocoHub ontwikkeld. LocoHub is een simpel verdeelpunt voor LocoNet met zes aansluitingen en een eenvoudige kabeltester.
Vrolijk om Vrolic
Maart 2008. Limonadefabriek Vrolic begint langzaam vorm te krijgen. De gebouwen zijn in grofweg klaar. Alleen nog schilderen en verder detailleren. Het linker gebouw is een Amerikaans bouwpakket van Design Preservation Models, het rechter gebouw stelt het ketelhuis van de fabriek voor en heb ik even zelf gemaakt van Slater's muurplaten. De muren worden overigens gevoegd met voegenpasta van Anita Decor.
Vanuit het ketelhuis loopt een stukje veldspoor naar de kolenopslag. De rails zijn afkomstig van een Roco flexrail voor H0. De spoorwijdte is 12 mm, wat overeenkomt met 0f. Er is vast wel een kleinseriefabrikant te vinden die me twee kolenkarretjes kan leveren. Rechts komt de kolenopslag. Tussen de H-profielen worden houten schotten geschoven. De opzet is gebaseerd op een oude foto van een echte fabriek die ik ergens heb opgeduikeld. De schoorsteen komt uit een oude bouwdoos van Heljan.
De laatste aanwinst: de Frico wagen van Philotrain. Het kost wat, maar dan heb je ook wat. Het model heeft natuurlijk beweegbare deuren, maar ook de deurgrendels werken echt! En wat dacht je van echt verende bladveren? Dat had ik nog niet eerder gezien bij een model. Vanzelfsprekend is de onderkant volledig gedetailleerd en lopen de assen in rollagers.
Een halve fabriek is dubbel feest
April 2008. Alle sloten zijn gevuld met water, pardon giethars. De Sik is lekker op weg met een lading boter, kaas en eieren. Beide modellen zijn van Philotrain. De Sik moet nog wel eens onder het mes voor een stroombuffer. Dit - zeker niet goedkope model - heeft een ronduit beroerde stroomafname en dat is met zo'n buffer wel op te lossen. De ruimte is echter zo beperkt dat het even wachten is op de buffer van Zimo met Goldcaps.
De rechter helft van de limonadefabriek is zo'n beetje wel af. Er moet nog wel het nodige vervuild en gedetailleerd, maar het grote plaatje staat. De gebouwen hebben een gedeeltelijk interieur en zijn natuurlijk geheel verlicht. In de schoorsteen zit een rookgenerator. Verder zie je achter de ramen het vuur van de stoomketel af en toe oplichten en wordt er druk gelast in de werkplaats. De schoorsteen heeft trouwens klimijzers en een bliksemafleider.
Het was even zoeken, maar uiteindelijk heb ik dan toch de juiste giethars gevonden voor de waterpartijen. Het goedje heet Poly-Pox THV 500 met als harder Poly-Pox 155. Beide verkrijgbaar bij Poly-Service. Na het uitharden van de hars heb ik het gras langs de rand aangebracht met de elektrostaat. Het eindresultaat mag er wat mij betreft wel wezen.
2008
